Er wordt best veel aan je gedacht.
Je wordt besproken, uitgesteld.
Omdat je onbetrouwbaar lijkt,
word je opvallend veel voorspeld.
 

Op papier word je een gissen,
‘s nachts verkleur je tot een droom,
in jou willen we wandelen,
naast elkaar op de overtoom.
 

Want weet je, later, langzaam worden levens
gevuld met dat wat jij ze bood.
Je gaf ons een verleden
en ooit bied je ons de dood.

Maar tot die tijd verlangen we. We verlangen
het verlangen, hangen dat dan op aan jou.
Jij bent onze verwachting, wij zijn
een man, wij zijn een vrouw.

We jagen heel behoedzaam op je,
je lijkt zo weinig vastomlijnd.
Vangen zullen we je niet,
we willen niet dat je verdwijnt.

Wel leren we je beter kennen,
want meermaals blijk je heel nabij.
Stiekem ben je al begonnen,
ik zit in jou en jij in mij.

 

Ivanka de Ruijter